حسین رفیعی: اجرا ارثیه پدری نیست/ سریال‌ها به زندگی واقعی مردم شبیه باشند

به گزارش مجله خبری نگارحسین رفیعی بازیگر و مجری برنامه‌های تلویزیونی گفت: این روز‌ها در سریال پلاک ۱۳ حضور دارم که هم زمان تصویربرداری و پخش می‌شود. البته تولید یک سریال در شرایط کرونا سخت است، ولی همکاران بی وقفه کنار هم کار کردند که از آن‌ها تشکر می‌کنم.

وی ادامه داد: در سال‌های اخیر بیشتر نقش پدر خانواده را بازی کردم، در حالیکه خیلی قبل تر‌ها نقش بچه را بازی می‌کردم. در سریال پلاک ۱۳ نقش تیمور را دارم که کار آفرین است و مانند خیلی از پدر‌ها تلاش می‌کند تا فرزندانش جایگاه خوبی پیدا کنند.

رفیعی تاکید کرد: خیلی سعی کردیم که مانند خانواده‌های امروز جامعه باشیم، چون خودم همیشه به خلق خانواده‌های بی شباهت به جامعه و واقعیت نقد داشتم و گریزان بودم. چون ما نباید ایران را فقط تهران ببینیم و همچنان در کشورمان روستا و دهستان داریم که اقوام مختلف با روحیات گوناگون در قالب خانواده زیر یک سقف زندگی می‌کنند و سنت‌های خانوادگی مشترکی در آن‌ها وجود دارد که فقط برای ایران است و شاید در هیچ جای دنیا مشابه آن را نداشته باشیم.

این بازیگر همچنین تاکید کرد: ما سریال می‌سازیم و هدفمان طنز بودن آن است، اما باید یادمان باشد که وام دار فرهنگ هستیم و باید مراقب آن باشیم که فقط به قیمت خنداندن، به فرهنگمان آسیب نزنیم.

وی درباره حضورش در مجموعه پلاک ۱۳ نیز اظهارداشت:، چون از ابتدا با کار‌های طنز شناخته شده ام، بیشتر پیشنهاداتی که سمتم می‌آید نیز طنز است. با آقای معیریان نیز سال‌های پیش در مجموعه شیر و عسل همکاری داشتم. به عقیده من کار با آقای معیریان به دلیل اینکه برای جایگاه بازیگر احترام می‌گذارد، لذت بخش است و دست بازیگر را باز می‌گذارد و از پیشنهاد‌های بازیگران استقبال می‌کند.

رفیعی در پاسخ به این پرسش که پلاک ۱۳ را تا چه میزان موفق می‌دانید؟ گفت: من ادعایی ندارم مجموعه‌ای که ما کار کردیم بی نقص است، اما تمام تلاشمان را خالصانه و عاشقانه انجام دادیم.

وی همچنین درباره حضور در جایگاه مجری و بازیگر نیز توضیح داد: زمانی که به عنوان بازیگر آمدم اجرا کردم این نقد را به من داشتند که چرا به عنوان بازیگر مجری شدم. اما هیچ اشکالی ندارد. به نظرم هر کسی می‌تواند جلوی دوربین یک برنامه را مدیریت و خوب ارائه کند و مردم هم او را دوست داشته باشند. این حق مردم است که او را ببینند. ارثیه‌ای پدری کسی نیست که بگویم، چون من مجری بودم کسی حق ندارد وارد این حوزه شود و بالعکس. من وقتی به تلویزیون آمدم خودم یک جوان ۲۲ ساله بودم و الان پسرم ۲۰ سال سن دارد. طبیعی است که جوان‌تر‌ها باید بیایند و آدم‌های جدید هم حضور پیدا کنند. هنر و ورزش حق کسانی است که در این رشته‌ها استعداد دارند.